Για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους:
Μπορεί στην ιστορική του διαδρομή να βρει κανείς πολλά αρνητικά να του προσάψει. Μπορεί επίσης να του βρει και θετικά. Αλλά δεν είναι εκεί το
πρόβλημα.
Αφ΄ ενός, θετικά και αρνητικά μπορεί κανείς να βρει στις ιστορικές διαδρομές και των υπολοίπων
κομμάτων τα οποία κυριάρχησαν στην πολιτική σκηνή της μεταπολίτευσης.
Αφ΄ετέρου, εάν θέλουμε να είμαστε πραγματιστές, οφείλουμε να
εξετάζουμε τι εκφράζει σήμερα ο κάθε πολιτικός οργανισμός και σύμφωνα με τις παρούσες
διαμορφωμένες πολιτικές συνθήκες.
Το ότι το ΠαΣοΚ συνέχισε να στηρίζει την κυβέρνηση είναι
περισσότερο προς τιμήν του παρά αφορμή να το εγκαλεί κανείς ότι μετατράπηκε σε
κεντροδεξιό κόμμα, όπως περίπου πράττει η ΔημΑρ.
Δεν είναι ποιοτικό θέμα είναι ποσοτικό. Το ΠαΣοΚ απλά θεώρησε
ότι μπορεί και πρέπει να συνεχίσει ακόμα την ίδια προσπάθεια που ξεκίνησαν με
τη ΔημΑρ αλλά αυτή στο δρόμο εγκατέλειψε, θεωρώντας ότι δεν την παίρνει άλλο.
Δε θέλω να δώσω κανένα συγχωροχάρτι στο ΠαΣοΚ. Δε με
ενδιαφέρει και δεν είναι καν δουλειά δικιά μου. Πιστεύω ότι η ιστορία έχει
κρίνει πλέον πρόσωπα και καταστάσεις και όποιος δεν το βλέπει είναι ο ίδιος γραφικός
και εκτός τόπου και χρόνου. Όποιος ξαναγυρνά είκοσι και τριάντα χρόνια πίσω για
να αντλήσει επιχειρήματα για το σήμερα πρακτέο, μάλλον δε μπορεί να αντιληφθεί
τη σημερινή πραγματικότητα και να πάρει αποφάσεις με προοπτική.
Εν πάσει περιπτώσει, δεν κρίνουμε εν τέλει συμπαγή κόμματα
αλλά πολιτικές προσωπικότητες. Δυστυχώς ή ευτυχώς το ΠαΣοΚ, όπως και τα άλλα
κόμματα, έχει ακόμα εντός του πολλές από αυτές, ή που έχουν προέλθει από αυτό.
Κυρίως όμως αποδεικνύεται ότι έχει νέο ελπιδοφόρο κόσμο, άρθρα τους διαβάζουμε
καθημερινά στους σχετικούς ιστοτόπους. Είναι λάθος να τους απορρίψουμε εξαιτίας
της εικόνας που έχουμε για το παρελθόν του, σωστής ή λανθασμένης.
Μέσα από αυτό το πρίσμα η κίνηση των 58 μπορεί να απελευθερώσει
πρωτοβουλίες από δυνάμεις εντός των ίδιων των κομμάτων στα οποία απευθύνεται,
και εν τέλει τα ίδια τα κόμματα αυτά, ώστε να λειτουργήσει ευνοϊκά για να
συντελεστούν οι απαραίτητες διεργασίες για τη δημιουργία δημοκρατική –
προοδευτικής παράταξης για την ανασυγκρότηση της χώρας.
Αυτή τουλάχιστον είναι η δική μου ανάγνωση στο «χωρίς
αποκλεισμούς».
Δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω με τα γραφόμενά σας. Αν μου επιτρέπετε να συπληρώσω ή καλύτερα να διατυπώσω με δικά μου λόγια την προσωπική μου στήριξη -όντας μέλος της ΔΗΜΑΡ- στην κίνηση των "58". Μια ζωηρή συζήτηση έχει ήδη αρχίσει. Δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά. Το ίδιο το κείμενο αλλά και οι υπογραφές που το συνοδεύουν επιχειρούν να πολιτικοποιήσουν μια διαδικασία όσμωσης ενός πολύπαθου χώρου και να συνενώσουν όμορα ιδεολογικά ρεύματα που σήμερα [και κατά το παρελθόν, είναι αλήθεια] βρίσκονται σε διαφορετικά πολιτικά κόμματα και κινήσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπιχειρούν να συνθέσουν και να εκφράσουν -μέσα από τις διαδικασίες προς την ιδρυτική συνέλευση- σε νέα μορφή τον διάσπαρτο χώρο της ελληνικής σοσιαλδημοκρατίας. Χώρος, που κατά τη γνώμη μας, υπερβαίνει το άθροισμα των υπαρχόντων κομμάτων και κατά την βούληση μας, μπορεί να πολλαπλασιαστεί τη στιγμή που καταφέρει να εμπνεύσει πολίτες ανέστιους πολιτικά.
Καλή δύναμη!