Με σχετική απογοήτευση διαπιστώνω ότι η ελληνική
σοσιαλδημοκρατία τάσσεται απέναντι στο euromaidan όσο το
δυνατόν πιο συντηρητικά. Κρατά μια υποτιθέμενη στάση ίσων αποστάσεων,
αναδεικνύοντας στην ουσία τη ρωσική και ουκρανική κυβερνητική προπαγάνδα σε αξιόπιστη
πηγή.
Διαπράττει σημαντικούς αναχρονισμούς και ιστορικά
σαρδάμ παραλληλίζοντας διαφορετικά ιστορικά γεγονότα σε διαφορετικούς τόπους
και διαφορετικές χρονικές περιόδους της ιστορίας, καταλήγοντας έτσι σε λάθος
συμπεράσματα.
Στην ουσία αποφεύγει να πάρει θέση. Να θέσει το
δάκτυλο επί των τύπων των ήλων. Υπάρχουν όμως στιγμές που καλύτερα να πάρεις
απόφαση και να είναι λάθος παρά να μιμείσαι τον Καϊάφα επιδεικνύοντας μια faux δικαιοσύνη. Ιδιαίτερα όταν πέφτουν
κορμιά σωρηδόν. Τρομάζει κανείς σκεφτόμενος τι θέση θα έπαιρνε η σύγχρονη
ελληνική σοσιαλδημοκρατία στη Γαλλική επανάσταση. Μάλλον θα την έπαιρνε στο
λαιμό του ο Ροβεσπιέρος.
Κατηγορούν τους Ουκρανούς εξεγερθέντες ότι τραγουδάνε
πατριωτικά τραγούδια αυτοί που στα νιάτα τους δεν άφηναν ταβέρνα για ταβέρνα
που να μη τραγουδήσουν το «θα πάρω το ντουφέκι μου» και το «μαλλιά
σγουρά».
Τι σχέση έχει η πλατεία Ταχρίρ με την πλατεία
ανεξαρτησίας; Η ουκρανική κυβέρνηση ήταν που συνομιλούσε με την Ευρωπαϊκή
Ένωση, ώσπου της τράβηξε το λουρί ο Πούτιν, και τα μάζεψε κακήν κακώς από τις
συνομιλίες.
Αυτό ήταν το έναυσμα που συγκέντρωσε φιλειρηνικά στην
πλατεία τον κόσμο που ευελπιστούσε μια πιο φιλοδυτική πορεία. Και ήταν η
ουκρανική κυβέρνηση που τους γάζωσε με τα αυτόματα δυο βδομάδες περίπου πριν,
μετατρέποντας τις διαμαρτυρίες σε αντικυβερνητική εξέγερση.
Λυπάμαι που θα σας το πω άλλες κάποιες λέξεις έχουν
άλλη έννοια στην Ελλάδα , άλλη στη Δύση, και άλλη στις μετασοσιαλιστικές
δημοκρατίες.
Μια τέτοια λέξη είναι η λέξη κομμουνιστής.
Άλλη μια τέτοια λέξη είναι η λέξη φασίστες. Είναι
γνωστό, και όποιος βρεθεί στη Βουδαπέστη μπορεί να το επισκεφθεί όποτε θέλει,
ότι στην Ουγγαρία έχουν διατηρήσει τα μνημεία των στρατιωτών τους που πολέμησαν
δίπλα στο Χίτλερ. Μπορεί κανείς να επισκεφθεί τα στρατιωτικά κρησφύγετα
διακοσμημένα με κέρινα ομοιώματα Ούγγρων στρατιωτών του Άξονα.
Τι σημαίνει αυτό; Ότι είναι η ιστορία τους. Και ότι
λειτούργησαν έτσι για να συμφιλιωθούν με τον εαυτό τους. Μακάρι να το κάναμε κι
εμείς. Θα είχαμε γλυτώσει από μια πεντηκονταετία ανόητου και σκληρού πολιτικού
διχασμού.
Υπάρχουν ακροδεξιοί και φασίστες οι οποίοι συμμετέχουν
στο euromaidan; Βέβαια και
υπάρχουν. Αφού υπάρχουν στην κοινωνία. Ας μην είμαστε υποκριτές, κι ας μην το
παίζουμε παρθένες εμείς που έχουμε το φασιστικό κόμμα τρίτη πολιτική δύναμη
καταγεγραμμένη στις δημοσκοπήσεις.
Υπάρχουν ακροδεξιοί και φασίστες οι οποίοι έχουν
αναλογικά τον ίδιο ιστορικά ρόλο που είχε ο Ζέρβας στην αντίσταση, και ο Γρίβας
στην Κύπρο.
Ας μην ξεχνάμε όμως ότι ήταν η αδιαλλαξία του Γιαννουκόβιτς
που δυνάμωσε την παρουσία τους, ίσως ακούσια, αλλά ίσως και εκούσια.
Ήταν η αδιαλλαξία του Γιαννουκόβιτς, υπό την αυστηρή
επιτήρηση του wanna be τελευταίου αυτοκράτορα της εποχής μας,
που μετέτρεψε τις ειρηνικές φιλοευρωπαϊκές διαδηλώσεις σε εμφύλιο υπό τις ριπές
των Καλασνίκοφ.
Απογοητεύομαι όταν βλέπω πόσο κοντόφθαλμη, άβουλή και
αναποφάσιστη αναδεικνύεται η γερασμένη σύγχρονη ελληνική σοσιαλδημοκρατία, όταν
ακριβώς πρέπει να βάλει το μαχαίρι στο κόκκαλο.
Από την άλλη βέβαια παρατηρώ ότι οι σύγχρονοι Έλληνες
φιλελεύθεροι είναι πολύ πιο πρόθυμοι να πάρουν θέση υπέρ ενός λαού που κατέβηκε
στα οδοφράγματα για να παλέψει για τα δικαιώματά του, και κατά ενός καθεστώτος
σάπιου και υποκινούμενου από το ρωσικό ιμπεριαλιστικό μεγαλοϊδεατισμό, και αυτό
με κάνει να σκέπτομαι ότι υπάρχουν ακόμα ανοικτά μυαλά και φιλελεύθερη ελπίδα
στη χώρα μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου