Σοβαρά τώρα…
Κάτι πρέπει να γίνει να σταματήσει αυτή η φάρσα με τη διανομή του πρωτογενούς πλεονάσματος. Διαβάζω ανακοινώσεις από κόμματα, ακούω σοβαρούς ανθρώπους να έχουν άποψη για το πώς αυτό θα πρέπει να διανεμηθεί.
Να διανεμηθεί τι; Ένα λογιστικό μέγεθος; Ένας μακροοικονομικός δείκτης;
Τα χρήματα τα οποία υποτίθεται ότι διανέμονται είναι απλά το προϊόν της υπερφορολόγησης. Ξέρετε τώρα: Εισφορά αλληλεγγύης, ΕΕΤΗΔΕ, ΕΤΑΚ, Φόρος Πολυτελούς Διαβίωσης, τέλος επιτηδεύματος και πάει λέγοντας.
Κάθε ένας από αυτούς τους φόρους είχε από τη θέσπισή του συγκεκριμένο σκοπό και στόχο. Ήταν ενταγμένος μέσα σε ένα προϋπολογισμό, σε μια μνημονιακή συμφωνία.
Για κανέναν από αυτούς τους φόρους δεν υπήρχε η ανοησία της στόχευσης για τη δημιουργία «πρωτογενούς πλεονάσματος» και τη μετέπειτα «διανομή» του.
Το σημαντικότερο όμως είναι το πρωτογενές πλεόνασμα, όπως έχει ακούσει πλέον και ο πιο απομακρυσμένος κάτοικος αυτή τη χώρα, δε λαμβάνει υπ΄ όψη του την εξυπηρέτηση του χρέους. Δεν είναι δηλαδή μια πραγματική συσσώρευση πλούτου προς διανομή, αλλά υπολογίζεται λογιστικά πριν από την αμοιβή του συντελεστή «δανεισμός».
Ο οποίος συντελεστής ήταν καθοριστικός για τη χώρα μας την τελευταία πενταετία. Για αυτόν τον έρμο το συντελεστή έγιναν όλα: Και μνημόνια, και κρίσεις, και όλα όσα περάσαμε και περνάμε.
Ένας λόγος δε για την ύπαρξη του πρωτογενούς πλεονάσματος, είναι τα χαμηλά επιτόκια δανεισμού τα οποία μας εξασφαλίζουν οι μνημονιακές δανειακές συμβάσεις. Τα πράγματα δε θα είναι έτσι όταν θα βγούμε από το μνημόνιο. Το πρωτογενές πλεόνασμα θα πρέπει να συντηρηθεί από την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας μας και μόνο. Τότε θα δούμε πόσα απίδια βάζει ο σάκος.
Συμπέρασμα: Το «πρωτογενές πλεόνασμα» δεν είναι πραγματικός πλεονάζων πλούτος. Πριν δούμε λοιπόν αν υπάρχουν πραγματικά λεφτά να μοιράσουμε, ας φροντίσουμε την κάλυψη και αυτού, του «δανειακού» συντελεστή. Εκτός αν έχουμε σκοπό να τους φεσώσουμε εν τέλει, που δε νομίζω ότι θα έπρεπε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου