Ανασύσταση του φιλελεύθερου αριστερού και κεντρώου χώρου με τρείς κινήσεις.

Βλέπω τους ανθρώπους στη ΔημΑρ με τους οποίους οι απόψεις μας ήταν πιο κοντά να ξεκινάνε μια σταυροφορία για να τη φέρουν στον «ίσιο δρόμο». Τους καταλαβαίνω διότι έχουν μια ιστορία που τους έλκει, κοινές καταβολές, ας πούμε ότι ψυχολογικά ο χώρος αυτός τους δημιουργεί μια ασφάλεια. Κατά τη γνώμη μου όμως είναι μάταιος κόπος. Κυνηγάνε μια χαμένη υπόθεση.

Αναλώνουν τις δυνάμεις τους να επαναφέρουν το μέταλλο που στράβωσε, αν και στο βάθος του μυαλού τους γνωρίζουν ότι αυτό δεν πρόκειται να ξαναγίνει όπως ήταν ίσο.

Εγώ λέω ότι είναι ώρα να ξεπεράσουμε αυτό το κεφάλαιο. Η ΔημΑρ ήταν ένα χρήσιμο πέρασμα, αρκεί να ξεκολλήσουμε, και να βγάλουμε τα σωστά συμπεράσματα για το μέλλον.

Νομίζω ότι ο τόπος χρειάζεται ακριβώς τώρα, στο cutting edge που λέμε και στο χωριό μου, μια νέα παράταξη, όχι κατ΄ ανάγκη μονοκομματική, αλλά τουλάχιστον μια ενωτική κίνηση κομμάτων, χώρων και μεμονωμένων ατόμων, η οποία θα καλύπτει το χώρο από το φιλελεύθερο κέντρο ως τη σύγχρονη αριστερή σοσιαλδημοκρατία.

Κοινός τόπος θα είναι η πραγματιστική αντιμετώπιση των σύγχρονων προβλημάτων προς όφελος της κοινωνίας ως σύνολο. Θα είναι απαλλαγμένη από ιδεοληψίες, και στερεότυπες αντανακλαστικές αριστερές συμπεριφορές.

Για παράδειγμα αυτή η παράταξη, θα λέει ναι στη λειτουργία των καταστημάτων την Κυριακή, και όχι στην υποχρεωτική εγγραφή των επιχειρήσεων στα επιμελητήρια. (Ναι, τα παραπάνω παραδείγματα τα βάζω κατ΄ αντιδιαστολή με θέσεις της ΔημΑρ.)

Θα συγκληθούν φόρα σε θεματικούς τομείς για την αποκρυστάλλωση θέσεων σε επιμέρους κοινωνικά, οικονομικά ζητήματα μέσα από έναν ελεύθερο και δημοκρατικό διάλογο.

Η κίνηση αυτή εν δυνάμει θα περιλαμβάνει ενδεικτικά:

1.   Τους απογοητευμένους και εγκαταλείψαντες τη ΔημΑρ μετά τα τελευταία γεγονότα.

2.   Τους εγκαταλείψαντες τη ΔημΑρ από τις πρώτες εκλογές ακόμα, όταν διαφώνησαν με το μη σχηματισμό κυβέρνησης με βάση το πρώτο εκλογικό αποτέλεσμα.

3.   Όσους αριστερούς προσπάθησαν να βρουν καταφύγιο στη Δράση, αλλά απογοητεύθηκαν με την έκβαση του τελευταίου συνέδριου.

4.   Κόσμο που έφυγε από το ΠΑΣΟΚ και αυτή τη στιγμή βρίσκεται κατά μόνας. (Όσοι βρίσκονται στη ΔημΑρ ήδη περιλαμβανονται στο πρώτο bullet point.) Σε αυτό το χώρο βρίσκονται και αξιόλογα στελέχη, τα οποία έχουν διατελέσει υπουργοί και έχουν στο ενεργητικό τους κατά τεκμήριο σημαντικό νομοθετικό έργο.

5.   Προοδευτικό και φιλελεύθερο κόσμο, ο οποίος αναζητά καταφύγιο σε κεντροδεξιά σχήματα, μην αντέχοντας την υπαρκτή αλυσιτελή αριστερά.

Θεωρώ ότι οι επερχόμενες ευρωεκλογές είναι ένα ορόσημο το οποίο ενδείκνυται για να δοκιμασθεί μια τέτοια ενωτική κίνηση.

Αυτό που λέω με άλλα λόγια δηλαδή είναι, ας δοκιμάσουμε αυτές τις εκλογές αν ταιριάζουν τα χνώτα μας, και αν αξίζει να συνεχιστεί μια τέτοια προσπάθεια.

Και να χάσουμε δεν έχουμε τίποτα, και χρήσιμα μελλοντικά συμπεράσματα μπορούμε να βγάλουμε.

Και για να αποφύγουμε και έναν αναμενόμενο ανταγωνισμό για το ποιος θα ηγηθεί της λίστας, εγώ θα έλεγα να προτείνουμε τη θέση αυτή εμβληματικά στον ίδιο τον Ντανιέλ Κον Μπετίτ. (Αν είναι εύκαιρος φυσικά…)