Η Κυβέρνηση, η Συγκυβέρνηση, και ο Κοέλιο*

Νομίζω, ότι υπάρχει μια παρανόηση όσον αφορά στη λειτουργία της κυβέρνησης.

Το πόσο συχνά συνεδριάζει το κυβερνητικό συμβούλιο, και αν η συχνότητα αυτή των συνεδριάσεών του είναι θεσμικά αρκετή, ούτε το γνωρίζω άμεσα, ούτε είμαι σε θέση να το κρίνω.

Αυτό που βλέπω όμως είναι το κοινοβούλιο συνεδριάζει επαρκώς, ώστε να παίρνει τις αποφάσεις που τού επιβάλλει θεσμικά το σύνταγμα της χώρας. Επομένως, κανείς δε μπορεί να διατυπώσει μομφή ότι οι το κοινοβούλιο παρακάμπτεται και οι αποφάσεις λαμβάνονται κατά παρεκτροπήν εξωθεσμικά.

Επιπλέον, ας γίνει ξεκάθαρο ότι δεν έχουμε τρικομματική κυβέρνηση, αλλά κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος βεβαίως είναι ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, και η οποία κυβέρνηση στηρίζεται πολιτικά από το κόμμα του και δυο ακόμα κοινοβουλευτικά κόμματα.

Ποτέ δεν είπε κανείς ότι συγκυβερνούν τα τρία κόμματα, εκτός βέβαια από την προπαγάνδα του δημαγωγικού - λαϊκίστικου αντιπολιτευόμενου τόξου της Βουλής. Είναι προφανές νομίζω μετά τα παραπάνω ότι οι συνεδριάσεις της τρικομματικής σε καμιά περίπτωση δεν υποκαθιστούν τα συνταγματικά θεσμικά όργανα της πολιτείας. Κατά τη γνώμη μου περισσότερο λειτουργούν σα μια δεξαμενή διαλόγου, βάσει της αρχικής συμφωνίας, για τη δημιουργία μιας κοινής συνισταμένης όσον αφορά στην πολιτική γραμμή της κυβέρνησης, για την οποία υπάρχει θεσμικά υπεύθυνος, και είναι ο πρωθυπουργός.

Αυτή η δεξαμενή διαλόγου είναι το μεγάλο στοίχημα της χώρας. Είναι κάτι που δεν υπήρξε σχεδόν ποτέ ως τώρα, και που κι αν ακόμη κι όλα τα άλλα αποτύχουν, είναι αυτή που θα μείνει ως παρακαταθήκη για το μέλλον.

Είναι ακόμα ζητούμενη η ολοκληρωμένη εφαρμογή της συμφωνίας βάσει της οποίας σχηματίστηκε η παρούσα κυβέρνηση. Αν όμως πιστεύουμε ότι η αρχική συμφωνία ήταν εντός των σωστών πλαισίων, πρέπει να παραμείνουμε σε αυτή, και να τη στηρίξουμε ακόμα περισσότερο, ώστε να φέρει τα αποτελέσματα για τα οποία καταρτίστηκε.

Το να ζητάμε όμως να αλλάξει η δομή της κυβέρνησης, ειδικά με το χρίσμα των δυο ετέρων πολιτικών αρχηγών ως αντιπροέδρων, περισσότερο θα αποπροσανατολίσει και θα αποσυντονίσει παρά θα βοηθήσει την επίτευξη των στόχων.

Εκτός κι αν τελικά όλο το σύμπαν συνομωτεί για να πάρει κυβερνητικό πόστο ο κ. Βενιζέλος.

 

(* Σχόλιό μου σε  άρθρο του κ. Σιακαντάρη, δημοσιευμένο στο metarithmisi.gr)